Welkom!

 

Vanavond luistert en kijkt u naar een Engels geïnspireerd kerstoptreden. We zijn heel blij het kinderkoor De Vrolijke Noot en zandkunstenaar Henrike van Engelenburg te ontvangen om met ons samen de muziek tot leven te brengen!
U zult luisteren naar een kerstconcert in twee delen: in het eerste gedeelte hoort u het StringWood Ensemble samen met het kinderkoor, en in het tweede gedeelte duiken we in het verhaal “A Christmas Dream” van Louisa May-Alcott, dat door zandillustraties tot leven zal komen op de muziek van het klarinetkwintet van Coleridge-Taylor. Het kerstverhaal kunt u vinden op pagina 6 en 7 van dit boekje! Het concert heeft geen pauze.

 

Alvast een heel prettig kerstfeest gewenst!

 

StringWood Ensemble

Programma

E. Köhler: One Thousand Candles

Ellie Zuideveld-Nieman: Luister, luister

 

R. Vaughan-Williams: Uit 6 studies on English Folk songs:

      I. Adagio ('Lovely on the Water')

      II. Andante sostenuto ('Spurn Point')

      III. Larghetto ('Van Diemen's Land')

 

Hans v. Wingerden/Gert v.d. Brink: Het lied van kerst

 

R. Vaughan-Williams: Uit 6 studies on English Folk songs:

      IV. Lento ('She Borrowed Some of Her Mother's Gold')

      V. Andante tranquillo ('The Lady and the Dragon')

 

Leonard Cohen: Hallelujah

 

J.S. Bach/Tom Fettke: Air voor Advent

 

R. Vaughan-Williams: Uit 6 studies on English Folk Songs:

     VI. Allegro Vivace ('As I walked over London Bridge')

 

S. Coleridge-Tayler: Klarinetkwintet in fis klein, op. 10 

I. Allegro Energico

II. Larghetto affetuoso

III. Allegro Leggiero

IV. Finale: Allegro agitato

 

F. Grüber/ J. Mohr: Stille Nacht

 

José Feiciano/D. Dubbeldam/J. v.d. Plas: Feliz Navidad

Kerstverhaal: Als Kerstdromen Werkelijkheid Worden
vrij naar “A Christmas Dream” van Louisa May-Alcott

Deel 1 (Klarinetkwintet Coleridge-Taylor: Allegro Energico)
Effie is een jong meisje dat alles heeft wat haar hartje begeert. Ze woont in een groot, warm huis en krijgt elk jaar de mooiste cadeaus. Toch heeft ze helemaal geen zin in Kerstmis. “Het is toch altijd hetzelfde,” moppert ze. “Een kerstboom, veel te veel eten waar ik ziek van word, cadeautjes die ik toch na een tijdje weer zat ben, altijd dezelfde liedjes… saai!” Haar moeder plaagt haar: “Je doet me denken aan de oude Scrooge uit het verhaal A Christmas Carol, van Charles Dickens. Straks word je nog net zo ondankbaar als hij!” Effie haalt haar schouders op. Wat haar betreft kan Kerstmis net zo goed worden overgeslagen. Ze voelt zich onverschillig en ontevreden, zelfs met al het moois om haar heen.“Waarom lees je dat verhaal niet eens?” zegt haar moeder. Maar Effie ziet er niets in. Ze weet al hoe het afloopt: Scrooge wordt aardig en iedereen is blij. Het lijkt haar niets bijzonders. Toch blijft het idee in haar hoofd hangen.

Deel 2 (Klarinetkwintet Coleridge-Taylor: Larghetto affetuoso)
Effie kijkt naar buiten. De sneeuw valt in dikke vlokken, en ze ziet hoe een groepje kinderen zonder jas in de kou speelt. Hoewel het koud is, lijken ze toch heel veel plezier te hebben. Dat zou Effie ook wel willen… Maar ze voelt zich opgesloten in haar mooie kleren en warme thuis. Misschien is het wel fijner om arm te zijn, te mogen ravotten en spelen, zonder nanny’s… Misschien zijn arme kinderen wel gewoon gelukkiger dan rijke… Effie zoekt het boek A Christmas Carol op in hun bibliotheek. Ze pakt het op en begint te lezen. Het verhaal over Ebenezer Scrooge, de gierige oude man die niets om Kerstmis geeft, intrigeert haar. Ze leest hoe Scrooge bezoek krijgt van drie geesten, die hem laten zien hoe eenzaam en ongelukkig hij is, en wat er kan gebeuren als hij zijn leven niet verandert. Effie moet giechelen
bij de beschrijving van Scrooge’s schrik en de grappige momenten in het verhaal, maar echt begrijpen doet ze het niet. Toch raakt iets haar in het verhaal – ze voelt zich beter zonder dat ze begrijpt waarom.

Deel 3: (Klarinetkwintet Coleridge-Taylor: Allegro leggiero)
Die nacht droomt Effie. Ze zit helemaal alleen op een koude steen in de sneeuw. Haar handen trillen van de kou, en ze voelt zich verloren. Haar dunne kleren bieden geen bescherming tegen de gure wind, en haar voeten doen pijn van de kou. Effie snikt zachtjes. “Ik wil niet echt arm zijn,” mompelt ze, “ik wist niet dat het zó erg was.” De eenzaamheid drukt zwaar op haar, en de sneeuw blijft maar vallen. Plotseling hoort ze een zachte melodie. Ze kijkt op en ziet een helder licht dat langzaam dichterbij komt. Het blijkt een kind te zijn, een jongen met een kaars in zijn hand. Hij steekt zijn hand naar haar uit. “Wie ben je?” vraagt Effie. “Ik ben de kerstboodschapper. Ik maak dat de kerstwensen van elk kind werkelijkheid worden voor wie dat graag wil. Jij voelt je nu koud, hongerig en alleen, daar zal ik verandering in brengen” En met een zwaai van licht, maakt hij van de sneeuwvlokken een warme jas en muts, die Effie dankbaar aantrekt, zorgt hij voor een warme kop soep, die Effie gretig opdrinkt, en de verlaten steen in de kou verandert in een plaats waar ze meteen al haar zorgen vergeet. Ze is op een plek zo mooi, met grote kerstbomen vol versiering. Kleine kerstboodschappers zijn overal. Sommigen maken in een sneltreinvaart allerlei warme kleding, anderen pakken geld bij elkaar die ze laten wegvliegen in een wind die als een soort sneeuwstorm van geluk bij de arme mensen terechtkomt. Weer andere boodschappers schrijven gedachten uit: Vrijgevige
gedachten voor de rijke mensen, dankbare gedachten voor de arme. Voor de kinderen is er heel veel liefde en toewijding aan hun ouders, en voor de ouders heel veel wijsheid, geduld en liefde voor hun kinderen. “Waar ben ik?” vraagt Effie zich af. “Dit is de kerstwereld. Hier bereiden wij ons voor op het feest van kerst, om ieder kind gelukkig te maken”, zegt de kerstboodschapper. “Ik zal je iets laten zien”.
Effie neemt zijn hand, en samen lopen ze door de sneeuw. Het beeld verandert en plots staan ze in een gedeelte van de stad dat Effie niet kent, ver van de mooie rijke huizen. Hier zijn de kerstbomen ver te zoeken, en niemand loopt rond om kerstgroeten over te brengen. Geen geuren van heerlijke kerstmaaltijden, maar donkere kamers, waar kinderen in de kou liggen te slapen, terwijl hun moeders en vaders buiten naar eten zoeken. “Ik laat je zien hoe onze beste boodschappers ook hier kerst rond zullen brengen” zegt de
kerstboodschapper. En plots ziet Effie hoe sommige mensen geld in de zakken van de arme mensen achterlaten, hoe tafels gedekt worden en hoe warme dekens worden uitgedeeld, en vuren plotseling warm branden in de eerder lege haarden, en hoe plots aan elke schoorsteen
zakken vol kleine cadeautjes hangen. Effie kijkt rond en ziet hoe mensen speelgoed uitdelen, liedjes zingen en verhalen vertellen. Ze ziet kinderen lachen en spelen, en ze voelt een diepe warmte in haar hart. Ze ziet nu kerstboodschappers in alle soorten en maten: jonge kinderen, volwassenen en oude mensen, die met hun vriendelijkheid vreugde brengen aan anderen. Effie is diep onder de indruk.
“Ik wil ook een kerstboodschapper zijn,” zegt ze. “Ik wil helpen.” De jongen knikt glimlachend. “Ik heb je nu laten zien hoe wij het doen, probeer nu jouw manier te vinden” zegt hij zachtjes en met een kus verdwijnt hij.

Deel 4: (Klarinetkwintet Coleridge-Taylor: Finale: Allegro agitato)
Effie wordt wakker, met de droom nog vers in haar gedachten. Ze vertelt alles over haar droom aan haar moeder, over de koude sneeuw, de kerstboodschapper en de blije kinderen. “Dit is zoals Kerstmis zou moeten zijn!” roept ze enthousiast. “Kunnen wij ook iets doen voor arme kinderen in de stad? Kunnen we hen een mooie kerst bezorgen?” De volgende dag is kerstdag. Voor de eerste keer zijn er geen cadeautjes die Effie opwachten, is er niemand die Effie “Vrolijk kerstfeest!” wenst, en is er geen groots kerstdiner waarvan haar buik overloopt. ’s Avonds wordt Effie gebracht naar een kleine zaal aan de andere kant van de stad. Tot haar verrassing ziet Effie daar een kamer precies als in haar droom, vol kerstbomen en blije kinderen. Ze lachen, zingen, en overal staan tafels met cadeautjes en lekkernijen. Haar moeder buigt zich naar haar toe. “Dit is jouw kans om kerstboodschapper te zijn,” zegt ze. Effie’s hart springt op. Ze helpt met het uitdelen van cadeautjes, schenkt warme chocolademelk in en zorgt ervoor dat iedereen zich welkom voelt. Voor het eerst voelt ze hoe bijzonder het is om anderen gelukkig te maken. Het geluk dat ze brengt, voelt als het mooiste kerstcadeau dat ze ooit heeft ontvangen. Wanneer ze die avond naar huis gaat, voelt Effie dat ze is veranderd. Ze weet nu dat Kerstmis niet alleen draait om wat je krijgt, maar vooral om wat je geeft. Het geluk van de kinderen blijft in haar gedachten. Kerstmis is mooier dan ze ooit had gedacht, en ze is vastbesloten om altijd een kerstboodschapper te blijven.